E ti de quen vés sendo??

Chámome Tareixa e desfruto cociñando e tecendo.
A cociña aprendina de todas as mulleres (e algún home) coas que medrei: avoas, avó, tías, padriño,veciñas e compañeirxs de piso.
Aprendín a calcetar da miña avoa, ao longo desas tardes no hospital coidando a unha da outra.
Miña tía Elena tentou ensinarme a ganchillar hai moitos anos, pero como son zurda e collo o ganchillo coa esquerda poñíase super nerviosa e non era quen de ensinarme, así que non aprendín ata hai relativamente pouco (xuño do 2012) vendo videos do youtube e pensando como pasar eses movementos á man "sinistra"...e desde esa non parei de ganchillar!!!

28 dic 2013

Fajitas de polo e cacao

  (obradoiro de produtos de comercio xusto)

Hoxe tiven o pracer de dirixir un obradoiro de cociña para promover o uso da panela e o cacao de comercio xusto. Esta foi unha iniciativa conxunta de Panxea e de Amarante Setem, dúas cooperativas de consumo de Compostela e ás que lles estarei eternamente agradecida por confiar en min para colaborar nestes eidos.

O obradoiro levouse a cabo no local da asociación As Brañas de Andrés  á que tamén hai que agradecer que nos deixase a súa super cociña.

Como xa dixen, os ingredientes protagonistas deste obradoiro foron a panela e o cacao, polo que aprendimos a facer confitura de pementos caramelizados (do que xa publiquei a receita aquí), as fajitas, e outras receitas que podedes ver no cartaz da actividade e das que prometo subir receitas en breve.

Imos ao tema, non?? comezamos cos ingredientes das fajitas:
  • 2 peitugas de polo *
  • 1 pemento verde *
  • 1 pemento vermello*
  • 1 cebola mediana*
  • 2-3 culleradas de cacao de comercio xusto
  • 2-3 culleradas de tomate frito*
  • 1 jalapeño
  • sal e pementa
  • tortillas compradas ou fariña Maseca, auga e sal se decidimos facelas nós
* (De gandeiría/agricultura ecolóxica ou produción local)




En primeiro lugar, imos coas tortillas. Pódense mercar ou facer a man. Se optades por mercalas (hainas de cen mil marcas) tan só teredes que quentalas nunha tixola ou prancha antes de comer. 

Facelas non é difícil, pero se non temos a prensa para tortillas que usan en México vainos dar un pouco máis de traballo. A prensa é unha ferramenta que axuda a que as tortillas queden redondiñas e ben finas, pode ser de metal ou de madeira e ten formas variadas.

E se non a temos?? tranquilidade!! podemos poñer as boliñas entre dúas follas de film ou papel de forno,aplastalas cun prato ou a bandexa do forno e pasarlles despois a rebola para que queden finiñas, e se queremos que saian perfectamente redondas as repasamos cun aro ou prato de postre.

Para a súa realización tan só hai que seguir as instrucións do paquete de fariña Maseca, é unha fariña de millo precocido que se comercializa en paquetes de 2 kilos. En Compostela pode mercarse no Froiz, no Aquí é ou no Corte Inglés (e de seguro que nalgún lugar máis). O paquete ronda os 7 euros, pero dá para moooitas tortillas, así que paga a pena.
Velaí o paquete 


O procedemento é sinxelo: mesturar a fariña coa auga e o sal, facer boliñas, prensalas e facelas na tixola polas dúas caras sen que cheguen a tostarse. Ao retiralas do lume convén gardalas nun bol tapadas cun pano para que non enfríen. Tende en conta que se as facemos nós, o tamaño ideal non é como as mercadas (iso é cousa de gringos, como di o meu amigo mexicano Javi) son máis pequenas, dunha cuarta de diámetro como máximo.



Procedemos pois a facer o recheo. Picamos a cebola en rodelas finiñas e os pementos en tiras.


Pochamos as verduras, e cando xa estén engadimos o polo en tiras finas e salpimentamos.



Cando o polo esté  feito engadimos un jalapeño ben picado. Este ingrediente é opcional, pero eu considero que lle dá un toque super rico. Para os que non sexades amantes do picante: non vos preocupedes, o jalapeño dálle un toque moooi suave. Aos que lles guste o picante: botádelle dous, ou mellor aínda, probade a botarlle chile chipotle. 
Estes chiles podedes mercalos en latiñas no mesmo sitio onde merquedes a fariña. Rondan o euro e medio e se os trasvasades co líquido a un bote de cristal consérvanse moi ben na neveira durante bastante tempo. A marca que adoitamos mercar é esta (porque é a única que hai).



 Unha vez engadido o jalapeño picado ben miudiño (con sementes e todo), engadimos o cacao e o tomate, entre 2 e 3 culleradas de cada, ata que tinxan toda a mestura. Remexemos ben, deixamos facer uns minutiños e apagamos o lume.


E xa están listas para comer!! botade o recheo dentro dunha tortilla, doblade e á boca!!! 













4 dic 2013

Confitura de pementos caramelizados

Levo unha eternidade sen escribir nada, non teño perdón, pero andiven con cambios laborais e cen mil historias. Comeza a chegar a estabilidade e xa podo publicar cousiñas.


 A de hoxe é unha receita salgada super sinxela que aprendín hai uns anos da man do meu padriño e que dende esa sempre nos acompaña nas festas, competindo co salmón mariñado da madriña no momento dos entrantes.

Nós comémolo sobre pan tostado con queixo de untar, pero vós podedes probar outras combinacións. 




INGREDIENTES:
  • Tres pementos vermellos grandes.
  • Un vaso de auga.
  • Un vaso de vinagre de Módena.
  • Un vaso de azucre moreno ou panela.

PREPARACIÓN:
Lavar e quitar as sementes dos pementos. Picalos moi miudiños, eu uso a picadora porque, sinceiramente, a man non me saen tan ben picados.



Botar nunha cacerola os pementos picados, a auga, o azucre e o vinagre. Deixar ao lume e ir remexendo cada pouco para que non se pegue. Os pementos acabarán reducindo e poñéndose dunha cor escura (como a das picotas). Cando se evapore o líquido e teña aspecto de confitura (30-45 min, dependendo do lume) retírase do lume.


Só resta encher os botes, previamente esterilizados, e poñelos a facer o vacío: cubrir de auga e deixar ferver uns 25 minutos, deixando enfriar dentro da auga.


Botar sobre tostas untadas previamente con queixo. Comprobaredes que ten un sabor intenso, entrando en xogo o doce e o toque ácedo do vinagre. Xa me contaredes!!